Wat opvalt aan de dorpen Terkaple-Akmarijp is dat er heel veel boeren woonden en dat er over het algemeen nog veel handwerk gedaan werd; mensen waren bakker (Beetstra), schilder (Landstra) of timmerman (Riemersma). Verder woonden er een paar onderwijzers (P. Bus van de openbare lagere school en Jac. Wester van de christelijke lagere school), een “brievenbesteller”(C. Wijma) en mensen die op de zuivelfabriek werkten als stoker (S. Adema), centrifugist (R. Agema) of zelfs directeur waren (A. Schiere). En er waren natuurlijk veel winkels.

Het was een armoedige tijd, rond 1930, en als bijverdienste hadden sommige mensen er een winkeltje bij, meest kruidenierswaren. Men hoefde in die tijd ook nog geen middenstandsdiploma o.i.d. te hebben voordat men met een winkel kon beginnen.
We hebben met de oudste inwoner van onze dorpen, Klaas Hoekstra, alles eens doorgenomen en we kwamen op een 12-tal winkels dat er in zijn jeugd was in Terkaple-Akmarijp (Klaas is geboren in 1924 en in 2019 overleden).
In het huis Buorren 38, zat een kruidenierswinkel waar men ook naaierij-fournituren – artikelen die je nodig bij het naaien en het verstellen van kapotte kleding – verkocht. Een kruidenierswinkel in het huis Buorren 21 en een groentewinkel van Klaas Hoekstra op nummer 19. Ook nog een kruidenierswinkel in de woning Buorren  17.  Bakker Beetstra zat in de woning op nummer 11. In de woning  Buorren 14 werden galanterieën, kop-en schotels, potten en pannen verkoht.
In het huis Buorren 8 was ook een kruidenierswinkeltje op zolder en in de woning op nummer 4 was een kruidenierswinkel. Op de Pôle zat een tabakswinkel en op de Fjildwei 32, 24 en op de Langedyk 6 zaten kruidenierswinkels.

In de weken voor Sinterklaas liepen de vrouwen, meest weduwen, die met een zogenaamde Sinterklazenmand. Er zaten allerlei lekkernijen in zoals speculaas en taaipoppen. Drank mocht niet worden verkocht in deze jaren; men verkocht het dus stiekem. Onder anderen in de winkel van op Buorren 38. Op een dag kwam de politie daar en vroeg: “verkopen jullie ook drank?” “Nee, natuurlijk niet”. De politie wilde toch even kijken en liep rechtstreeks naar de wc, waar de drank in een kastje was verstopt. De bewoner was door iemand verraden en kreeg een bekeuring.
Op zondag werd er in principe geen handel gedreven. Dat was al zo sinds de inwoners van Terkaple-Akmarijp in 1902 een lijst tekenden om op zondag niet meer te kopen en te verkopen. Op deze lijst staan zo’n 80 namen van inwoners die onder leiding van ds. H.F. de Puy de volgende tekst ondertekenden:
“Ondergeteekenden, ingezetenen van Terkaple en Akmarijp, overtuigd dat, zoowel uit godsdienstige als uit maatschappelijk oogpunt beschouwd de handhaving der zondagsrust vele voordeelen biedt en derhalve zooveel mogelijk dient te worden bevorderd, verklaren voortaan des Zondags niet te zullen koopen of verkoopen (behalve in uiterst noodzakelijke gevallen) opdat ieder zooveel als mogelijk is van den rustdag zal kunnen genieten”.