Het is een heidens karwei om alles op de rit te krijgen. Enkele bestuursleden zijn zelfs een keer naar het ministerie in Den Haag geweest, samen met de onderwijsinspecteur, om daar zaken door te spreken en zo wat druk op de ketel te houden. Toen uiteindelijk toestemming gegeven was om te bouwen, kwam er een nieuw probleem om de hoek kijken en dat was de bouwgrond.

Het was de bedoeling om achter de school te bouwen in het land van de familie Brouwer. Die familie wilde wel een perceel land verkopen aan het schoolbestuur, maar wilde beslist niet meewerken aan de aanleg van een rondweg door hun land. Men vroeg een redelijke prijs, te weten fl. 1,50 per vierkante meter. Het bestuur was zeer content met die prijs, maar toen bleek dat het rijk voor een dubbeltje op de eerste rang wilde, want die wilde niet meer vergoeden dan fl. 0,60/m2. De verkopers bleven op hun stuk staan, waar ze natuurlijk gelijk aan hadden. Het schoolbestuur besloot toen om het deel van de som dat niet vergoed werd door het rijk, dan zelf maar bij te passen en hier desnoods een lening voor af te sluiten.

De totale kosten werden door architect Van der Sluis begroot op fl. 91.520,– en uiteindelijk kon de openbare aanbesteding gehouden worden op 13 juli 1955. Er waren voor de bouw maar twee inschrijvers. Aannemer K. van der Meer uit Witmarsum krijgt het werk toegewezen. Van de boerenleenbank krijgt men een lening van fl. 15.000,– met een looptijd van 20 jaar en een rente van 3,6%.

Er volgen nog veel tegenslagen voor het bestuur. Dan is de ene instantie het weer niet eens met het een of ander, of anders heeft de “schoonheidscommissie” weer bezwaren. Er was altijd wel wat, het schoot niet op. Uiteindelijk kon dan toch met de bouw worden begonnen.

Bijna alle verhalen in de bestuursbijeenkomsten gaan over de inrichting van de nieuwe school en de aanstaande opening. Als de architect een balletje opgooit bij het bestuur over een feestelijke eerste steen legging, blijkt dat men daar maar geen drukte van wil maken vanwege de kosten die dat met zich meebrengt. Er is immers altijd al geldkrapte.

Op 23 oktober is het zover en kan de nieuwe school officieel worden geopend. Er wordt op kleine schaal toch een feest van gemaakt, vooral voor de kinderen.
Het personeel gaat met de kinderen in optocht naar de nieuwe school en ze dragen zelf de nieuwe banken, die al een poosje in de oude school in gebruik waren. Het is voor iedereen een grote verandering. Wat een verschil. Het oude gebouw, met al zijn gebreken en het nieuwe, met veel licht door de grote ramen en het zicht op de polder.